Sarı Örümcek, yurdumuzda genellikle İç, Doğu ve Güneydoğu Anadolu'da görünen örümcek türlerinden birisidir. Et ile beslenen örümcek olarak adlandırılsa da tam olarak örümcek türü sayılmaz. Özellikle Kuzey Irak ve etrafında yer alan bir örümceğe benzeyen yöre halkının söylemiyle deve örümceği ülkemizde Hakkari dağ komando tugayında yer alan askerlerin değimiyle de Sarı Ömer olarak hatta bazı bölgelerde rüzgâr akrebi olarak da bilinmektedir.
Sarı örümceğin iki ağzı olup on tane bacağı bulunmaktadır ve et ile beslenir. Diğer örümceklere kıyasla akrep gördükleri zaman saklanacak delik arar iken sarı örümceği akrep ile beslenir.
Sarı örümcek Türkiye'de yaygın bir şekilde bilinmediği için herhangi bir ismi yoktur. Sadece et yiyen örümcek olarak veya deve örümceği yahut çöl örümceği adını da almıştır. Çölün bu saldırgan olan hayvanların avları arasında; kemirgenler, böcekler, yılanlar, kertenkeleler ve hatta küçük olan kuşlar bile bulunmaktadır. Sarı örümcek soktuğu zaman anlaşılmayabilir. Bunun en önemli sebebi de dişleri ile deriyi uyuşturup deldikten sonra içeriye eti sıvı bir hale getiren bir sıvı bırakmaktadır. Daha sonra sıvı et kıvamına geldiği zaman eti tüketir.
Sarı Örümcek Fiziki Yapısı
Genel olarak boyları 7-8 santim civarında olmaktadır. Böyü, solifugae ailesinden, ağ yapmayan bir örümcektir. Sarı örümceği yakından bakıldığı zaman öbürlerinden biraz değişiktir. Şekli ve gövdesi genel olarak sarı akrebi andırmaktadır.
Gövdesinde ayaklara ek olarak sağlı sollu iki tane antenimsi aparat bulunmaktadır. Gözleri ışıktan rahatsız olduğu için yalnızca geceleri hareket etmektedir. Saatte 1,5 km mesafe katedebilir. Zehirli olmadıkları söylenir ancak kuvvetli çenelerinin ısırıkları oldukça fazla can yakıcıdır. En kötü huyları insanlar uyurken yuvalarına götürmek üzere, saçlarından birkaç tutam kadar.
Koparıp almasıdır. Sarı örümcek hakkında pek çok değişik olan efsaneler bulunmaktadır. Bunlardan bazıları; saatte 40 kilometreyi geçecek şekilde koştuğu, çığlık atan bir bebeğin sesine benzer sesler çıkardığı ve zehirli olduğu da söylenmektedir. Ancak bunların hiç birisi bilimsel olarak doğru değildir. Tam aksine hiç ses çıkarmazlar ve böcek, kertenkele gibi küçük olan böcek türleri ile beslenirler. Tehdit edilmediği sürece kendilerinden büyük olan rakibe asla girmezler. Fazla büyük olan yüksekliklere sıçrayamazlar.
